vrijdag 3 juni 2011

Chi Phat - Kampot - Canbodia

Tijd voor een update.


Na de tempels van Angkor, zijn Erik en mezelf, via een tussenstop in de hoofdstad Phnom Penh, in Chi Phat aanbeland. Chi Phat is een klein dorp van ongeveer 450 gezinnen, gelegen ten Zuiden van het Cardamon gebergte. Vroeger was dit een jagersdorp. 90 procent van het dorp hield zich bezig met jagen in het oerwoud. Sinds 2008 is er een ecotourisme project opgestart, waarbij de locale bevolking actief aan deelneemt. Zo worden de vroegere jagers ingeschakeld als gids voor trekkings of mountainbiketochten, families stellen een kamer ter beschikking in hun huis, zodat toeristen het 'echte' Cambodiaanse leven kunnen meemaken. En dit voor een schappelijke prijs van 3 dollar per nacht. Dit wept zijn vruchten af. Momenteel is nog maar 30  procent van het dorp jager, de rest is betrokken bij het project. Met als gevolg dat de jungle en zijn inwoners niet verloren gaat. De homestays zijn dik ok.Verwacht geen bubbelbad of rozenblaadjes in je toilet, maar met een muskietennet en een batterij voor een lamp of een ventilator wordt aan de voornaamste noden voorzien. Het project is nog jong, 3 jaar om precies te zijn. Dit maakt dat de mensen nog allemaal enthousiast zijn, maar het nadeel is dat de meeste mensen nog geen Engels spreken. 

1 dag zijn Erik en ik een mountainbiketocht gaan maken. De tocht was niet echt zwaar, niet te veel klimmen, 40 kilometer in totaal. De hitte maakte het wel lastig. De paden waren goed befiestbaar, soms moesten we rivieren doorkruisen, waarbij je je best moest doen om niet met fiets en al weggespoeld te worden. Onze gids sprak geen Engels. Echt mountainbiken kon hij ook niet. Het was een 50-plusser die liever sigaretten rookte en sliep, in plaats van te fietsen. Berg op vond hij helemaal niks, dan wandelde hij liever. We maakten een tussenstop om naar een waterval te gaan kijken. We plaatsten onze fiets tegen een boom. Ik had het dadelijk gezien, het krioelde er van de mieren, van die exemplaren die ik liever op mijn bord bij het avondeten zie. Maar goed... Ik heb er verder niks over gezegd. Na de waterval wilden we onze fiets terug bestijgen, maar deze zaten ondertussen onder de mieren. Erik was bezig om miertje per miertje van zijn fiets te vegen, maar was er zich niet van bewust dat de mieren aan een invasie van zijn benen begonnen waren. Er zaten al een stuk of 10 mieren in zijn sokken en hij wist niet wat doen. Na een paar steken moest de gids hem van de mieren verlossen. Bij mij idem dito. Een stuk of 10 mieren op mijn sokken. Maar ze hebben de kans niet gehad om mijn benen te bereiken. (met de grove middelen verpetterd) De mieren waren niet het enige probleem. Bloedzuigers zaten er ook in overvloed. Op zich niet zo erg. Je krijgt er geen vieze ziektes van en pijn doet het ook niet. Alleen Erik kan niet zo goed tegen bloed. De eerst dag had Erik 7 bloedzuigers, ik 4 geloof ik. In de namiddag begon het serieus te regenen. Het is dan ook eind mei, het begin van het regenseizoen. En regenen is eigenlijk verkeerd uitgedrukt. Het is gieten, met de grote G. De junglepaden veranderden in rivieren met modder. En alles werd veraderlijk glad. Ik ben ook 1 keer serieus op mijn 'bakkes' gegaan. Gelukkig enkel wat blikschade. Na een uurtje gieten was het gedaan. De wegen bleven vol plassen staan. Op plaatsen met karrensporen was dit best wel gevaarlijk. Je wist immers niet hoe diep de plassen waren. 1 keer heeft onze gids zo een plas verkeerd ingeschat, en hij bleef met zijn voorwiel in zo een karrenspoor steken. Gevolg, met een halve salto viel hij in een plas, en ging net niet kopje onder. Verder zijn we nog gaan zwemmen in een heel mooi meer, voorzien van waterval en al. En rond een uur of 4 waren we terug in centrum Chi Phat.
info over het project

de verfrissende zwemplaats





Bij mijn familie van mijn homestay was het ook plezant. De kinderen daar waren heel nieuwsgierig wat die grote blanke man allemaal te doen had. Wanneer ik mijn rugzak uittastte stonden er 4 kinderen met open mond te staren. Mijn pitslamp vonden ze uiterst interessant. Ik moest erop waken dat ze elkaar niet de kop insloegen om deze eens te mogen vasthouden. Verder zonden de kinderen het ook heel plezant wanneer ik hun vastnam en zo hoog ik kon boven mijn hoofd uitstak. Ze bleven maar afkomen, om het nog eens te herhalen, en dan maar lachen.....
De jung van mijn homestay vechten om mijn zaklamp te mogen vasthouden

De kinderen van de familie waar ik verbleef

mister pitslamp

De volgende dag zijn we een jungle-trekking gaan maken van 2 dagen. Ik, Erik en 2 toffe jonge gasten als gids, waarvan er eentje goed engels kon. Deze trekking is niet te vergelijken met de eerdere trekking die ik in Laos deed. Het klimaat is hier veel warmer dan in de bergen van Laos en de jungle is hier tropisch in plaats van subtropisch in Laos. Het was echt afzien. 7 liter water drinken, en nog niet genoeg hebben. En zweten... ongeloofelijk. s Avonds zouden we overnachten in de jungle in een hangmat. Tijdens onze trip werden we al door een paar boeren gewaarschuwd dat er op onze overnachtingsplaats s nachts olifanten zitten, die zich daar tegoed doen aan bananen. Ook kwamen we een boer op zijn bananenplantage tegen die aan het klagen was. De vorige nacht was een olifant langsgeweest en had een paar van zijn bananenbomen geruineerd. Ik was er toch niet helemaal gerust in. Onze kampplaats lag aan 1 van de meest idylische plekjes die ik ooit gezien heb, aan de top van een waterval, met een uitgestrekt uitzicht over de jungle en de rivier. Aan de onderkant van de waterval lag een prachtige poel waar je kon zwemmen. Eens aan onze kamplaats aangekomen begonnen de gidsen met eten maken, en ik ging naar de poel om me te wassen en wat te zwemmen. Ik was net in het water gesprongen en de hemelsluizen openden zich. Wat een zalig gevoel. In het midden van de jungle van Cambodia, in een heerijk watertje, moe en voldaan van de ganse dag stappen. De dikke regendruppels veroorzaakten overal bellen op het wateroppervlak en veroorzaakten een dunne nevel door het opspattend water. Het maakte het moment alleen maar magischer.
onze gids heeft net gekookt, en deed dat goed
onze magische kampeerplek

onze magische kampeerplek deel 2
s nachts sliepen we in de hangmat, met ingebouwd muskietennet. Goed slapen kon ik niet. Misschien door de olifanten in mijn hoofd. De volgende dag gingen we verder in de echte dichte jungle. Het krioelde er van de bloedzuigers. Tijd om uit te rusten was er niet, want wanneer je stil bleef staan kropen de bloedzuigers via je schoenen omhoog. Ik was zo gefocust op die bloedzuigers, dat ik steeds naar de grond keek. Maar plotseling zag ik iets in mijn ooghoek verschijnen en instinctief maakte ik nog een ontwijkende beweging. Ik kijk achterom. Ik had net bijna een gigantische spin in mijn gezicht gehad. Een spin zo groot als mijn hand, met rode en gele kleuren. Ik was er toch even niet goed van. Na een hele tijd afzien konden we toch even rusten op een rots, te midden van een rivier waar geen bloedzuigers aanwezig waren. Nadien ging het nog even verder in de jungle en daarna bereikten we de 'silver fields', een stuk gekapt woud, waar nu haast niks meer groeit doordat de bodem uitgeput is. Je ziet er wel mooie vleesetende planten en vreemde grassoorten. Uiteindelijk bereikten we moe en voldaan terug Chi Phat.
uitrusten en drinken op de rots

de rand van de jungle en begin van de silver plains

deze bloedzuiger nam mij te grazen

en ik nam de bloedzuiger te grazen

een vleesetende plant

invasie van mijn t-shirt door vlinders, verlekkerd door het zout van mijn zweet


De volgende dag zijn we naar de kuststad Shianoukville afgereisd. Dit is een toerisische plaats, waar je wat kan relaxen, zwemmen en pinten drinken. Ondertussen is Ivan de Zwitser ons komen vergezellen. Het enige straffe wat er in Sihanoukville gebeurde, is dat ik er Katrijn van Meeuwen Gruitrode tegenkwam. Van toeval gesproken.... En we hebben een fijne avond gehad met ons vieren en goed wat pinten verzet.
Daarna zijn we naar Kep afgereisd. Een klein stadje aan de zee, vooral bekend om zijn krabbenvangst en krabmarkt. Je kan daar heel goedkoop vis, inktvis en krab eten. Verder was er een onnoemelijk mooi resort waar wij tegenover verbleven. Wanneer we er iets gingen eten of drinken, mochten we daar gratis in het zwembad zwemmen. Ondertussen hebben we ook Marion leren kennen, die in ons guesthouse verblijft. Een toffe Duitse. We beslissen samen om met de boot naar Rabbit-eiland te gaan. Een droomeiland voor de kust van Kep. We hebben de tijd daar omgekregen met frisbee-gooien, zwemmen, wandelen, eten, hangmat liggen en met de lokale puppies te spelen. De kmer-massage met zicht op de ondergaande zon was ook memorabel. De bungalows waren ook dik in orde. 
een krabbenvangster

een tornado voor de kust van rabbit-eiland

zonsondergang in Kep
Rabbit-eiland

rabbit-eiland deel 2

Ondertussen zijn Erik en Ivan vertrokken. Erik gaat terug naar Chang Mai, en Ivan wilt gaan leren surfen op Bali. Marion en ik besluiten een tijdje samen te reizen. Eest gaan we naar Kampot, een heel gezellige stad aan een rivier, niet ver van Kep. Heel rustig. We huurden er een brommer en gingen wat rondcruisen.Vooral ons verblijf was heel leuk, gelegen aan de rivier. Onze open dak-bungalow had een heel mooi uitzicht over de rivier. En de gekko hield ons 3 dagen gezeldschap.
een reuzengekko in onze bungalow in Kampot
Hierna reisden we naar Phnom Penh. Maar dat lezen jullie volgende keer.

groeten

Steven

Geen opmerkingen:

Een reactie posten