Luang Prabang deel 2

Hallo,

De afgelopen dagen heb ik het wat kalmer aan gedaan. De boog moet niet altijd gespannen staan, niet waar? ;-)

Zoals reeds gezegd heb ik mij een badmintonracket aangeschaft en speel ik hier 's avonds bij de lokale club. Hier loopt serieus wat talent rond. Maar ja, dat kan ook niet anders, want er zijn er veel die elke avond komen badmintonnen. De veren shuttles krijgen we van de club. Een avondje badminton kost 6000 kip. (omgerekend 0.5 euro).
Nu we toch over sport bezig zijn, ik ben in Luang Nam Tha op een groepje Lao gebotst die aan het petanquen waren. Ik werd vriendelijk uitgenodigd om mee te doen. Het eten en Lao-bier kreeg ik er ook bij. En het petanquen ging me eigenlijk heel goed af. Ik heb met mijn medespelers elke wedstrijd gewonnen en de Lao keken soms met verbazing naar mijn worpen. Misschien is het beginnersgeluk, ofwel heb ik echt talent. Ik ben dan ook sterk aan het overwegen om later in mijn hof, naast mijn bamboo-hut een petanquebaan aan te leggen...

voetvolley in Lopburi

Ik ben eergisteren van jeugdherberg veranderd. Het kost me nu ongeveer 3.5 euro per nacht, ontbijt inclusief. Er lopen een paar heel interessante mensen rond. Zo is er een duitse beroepstriatleet, die elke dag 150 km fietst (met 30 kg bagage bij), tussendoor eens een uur in de rivier gaat zwemmen en ook nog eens kweenie-hoeveel kilometer loopt. Tjonge jonge wat een beest. Verder nog een Ierse fietser die ongeveer de route van Bert en Melanie op zijn eentje aan het afleggen is. Hij heeft heel veel gevoel voor taal. Hij heeft op een maandje tijd redelijk Vietnamees leren spreken en nu is hij de taal van Laos aan het studeren. Er zit ook nog een Nieuw-Zeelandse filmmaker, 25 jaar oud, ook met de fiets, en al zo goed als heel de wereld gezien. De verhalen die ik van deze mensen al te horen heb gekregen...ongelofelijk... deze mensen leven echt...

Ik ben gisteren, samen met een Nieuw-Zeelands en Australisch koppel naar de watervallen gaan kijken, zo een 30 km van Luang Prabang. Het regende een beetje. We waren nog maar net uit de stad vertrokken en plots een harde knal. Platte band.We stapten uit en plots opnieuw een harde knal. Zo een vijftig meter verder waren twee motorrijders frontaal op mekaar geknald. De twee bestuurders lagen knock out op straat. Van de plaatselijke bevolking reageerde niemand. Wij naar het ongeval toegelopen. Ik heb de wrakstukken en de motors van straat gehaald terwijl de 2 jongens zich om de gewonden bekommerden. Ze hadden gelukkig beiden een opleiding eerste hulp gevolgd. Eentje van de 2 bestuurders zijn helm was serieus beschadigd. Na verloop van tijd kwamen ze wat bij. Eentje heeft denk ik niks gebroken en enkel een zware hersenschudding. De andere voelde niks in zijn dij en zal ook wel een hersenschudding hebben. Even later kwam de politie. We vroegen om ze naar het ziekenhuis te brengen. De agenten lachten er eens mee. Ondertussen was de band vervangen en konden we onze weg naar de watervallen verderzetten. Over de watervallen kan ik kort zijn. Het zijn tot nu toe de mooiste watervallen die ik ooit gezien heb. Als er een aards paradijs bestaat, dan zou het mij niet verbazen als dit in Laos ligt.

Morgenvroeg vertrek ik met de boot richting Nong Khiau. Het belooft een van de mooiste watertochten in Laos te worden. Jullie gaan waarschijnlijk een tijdje niks meer van me horen want het is maar een klein dorp, naar het schijnt, en ik denk niet dat internet daar al is uitgevonden.

groeten

ps; waar blijven de leestips?