Dong Ha, Dong Hoi, Ninh Binh, Hanoi, Trung Tien en Dien Bien Phu - Vietnam

Hoi Hoi, hier zijn we weer.
Waar was ik ook alweer gebleven? Ik geloof in Dong Ha. Dong Ha is een klein kuststadje, dicht bij de zee en dicht bij de vroegere grens tussen Noord- en Zuid-Vietnam. Hier is dan ook serieus wat afgevochten geweest in de Vietnam-oorlog. Ik ben al blij wanneer ik zie dat hier haast geen toeristen aanwezig zijn. De open-tourbussen stoppen enkel in Hue en Hanoi. De reden dat we hier gestopt zijn is om de Vinh Moc tunnels te gaan bezichtigen. Een klein vissersdorpje zag zich tijdens de oorlog genoodzaakt om zich volledig in te graven, tot 15 meter diep. Ze sliepen 's nachts onder de grond. Kinderen werden er geboren, en de dorpelingen hielpen de Vietcong om 'den Amerikaan' te verslaan. In het kleine museum konden we zien hoe het er aan toe ging in het dorpje onder de grond.

Steven in het museum



onderweg naar de tunnels, de reistoogst is begonnen

Van Dong Ha ging het naar Dong Hoi. Ons guesthouse wou ons afzetten door ons een heel duur busticket te verkopen. Gelukkig hadden we ons ergens anders geinformeerd en daar vertelden ze ons om gewoon een bus te stoppen en erop te springen. Dus dat deden we. Het was inderdaad een stuk goedkoper. De bus zat vol met lokale Vietnamezen. Ze keken nieusgierig in onze richting. Ik kreeg al meteen een waterpijp aangeboden en een hand vol lichies. Toffe ontvangst. Eerst dacht ik dat ze opium aan het roken waren (mama gene paniek...) want er was er ene die zijn ogen op half zeven stonden, maar het blijkt toch van niet. Het bleek donkere tabak te zijn wat ze trouwens overal in Vietnam met de waterpijp roken.

de lokale bus

Steven met achter mij een rondje waterpijp

In Dong Hai zijn we naar grotten gaan kijken. We hebben er een berg beklommen en wat bootje gevaren. Het uitzicht is er oogverblindend. Karstrotsen, kleine dorpjes, reistvelden....allemaal heel schoon......
Verder nog goede vis gegeten in Dong Hoi. Je hebt er restaurants op het water liggen, met grote netten in het water, waar je zelf je verse vis kunt uitkiezen. Zeer lekker.

Kapriolen van kinderen aan de oever



schippers





de haven van Dong Hoi

In Ninh Binh hebben we een boottocht gemaakt tussen de reistvelden en de karstrotsen en hebben we een motortocht naar een natuurpark gemaakt. Hier heb ik de mooiste landschappen van mijn leven gezien. Onderstaande beelden spreken voor zich. 1 dag zijn we moeten binnenblijven omdat er een typhoon voorbij kwam geraasd. En dan maar in Zonhoven centrum klagen als het eens een beetje heeft geregend en het centrum blank staat....Verder ben ik naar de kapper geweest. Het is hier ook de gewoonte dat de kapper uw oren zuiver maakt. Met allerlei gekke instrumenten bewerkt hij de binnenkant van uw oor. Ik heb gepast voor deze behandeling. Echt smakelijk was het ook niet. Al de prut veegde hij af aan de leuning van de kappersstoel....

Mijne kapper in Ninh Binh

de markt, 3 eenden wachten op hun executie

dẹ roeiers gebruiken hun voeten; komisch

mooie rots

reist is klaar voor de oogst

rijstoogst

Nadien zijn we naar Hanoi doorgereisd. Hanoi is een bruisende stad. Neen, dat is te zacht uitgedrukt. Wanneer Bangkok Spa Bruis is, dan is Hanoi een fles cola met een koppel smarties erin. Ik ben er 2 nachten gebleven, en dat is meer dan genoeg. Je wordt er op de duur knettergek. Constant toeters en bellen, 1,2 milioen motorfietsen, geen verkeersregels, een verschrikkelijk slechte lucht om in te ademen.... trop is trop
We hebben een traditioneel Vietnamees waterpoppentheater bezocht en de fameuze tempel of Literature. We wilden ook Ho Chi Minh een groet gaan brengen bij zijn laatste rustplaats in zijn mosuleum, maar hij was niet thuis. Ik denk dat zijn lichaam voor een onderhoudsbeurt naar Rusland verscheept is. Ho Chi Minh, een intrigerend persoon. Hij was verantwoordelijk voor de invoer van het communisme en het verslaan van de Franse bezetter. Hij is dan ook volksheld numero uno. Vreemd als je de Vietnamezen voor zijn standbeeld ziet knielen en bidden.

poppemiekes ín Hanoi

Ho Chi Minh bedevaartoord

the temple of literature

deel 2

deel 3

deel 4

Na de drukte van Hanoi, tijd voor rust. En dat vonden we in Dien Bien Phu. Een hele mooie streek in de bergen van Noord-Vietnam. Geen toeristen ook. Die verkiezen allemaal het populaire Sapa, iets noordelijker van hier. We verblijven in een homestay. Supergoedkoop. 2,5 dollar per nacht. We slapen op een dun matrasje op de grond, in een grote slaapzaal op stelten, te midden van de reistvelden. s nachts hoor je de ratten overal rondom je kruipen. Mijn muskietennet gaf me echter een voldoende beschermend gevoeld om me van dit geritsel en gewriemel weinig aan te trekken. We hebben een wandeltocht gemaakt door de reistvelden. Prachtige omgeving. Vanaf de middag moesten we noodgedwongen binnenblijven omwille van de regen. Het regenseizoen is volle bak bezig. In het cafeetje waar we voor de regen schuilden, werd ik door wat jonge gasten uitgenodigd om mee te drinken en te eten. Sprinkhanen en tofu, en bier. Het was een heel gezellige namiddag.

een eendenboer

 geoogste reist, gestokkeerd

eindelijk eens een vlinder voor de lens

en een dikke spin ook

geroosterde sprinkhanen, het is eens wat anders dan chips bolognaise

5 broers en 1 vriend aan het bier en aan de sprinkhanen, het was een fijne namiddag

Uiteindelijk zijn Marion en ik elk onze eigen weg gegaan. En ik zet mijn weg verder richting grens met Laos, want mijn visum verloopt over enkele dagen. Na een tussenstop in Son La ben ik nu in Dien Bien Phu terecht gekomen en plan ik om morgen de grens met Laos over te steken. Ik kijk met gemengde gevoelens terug op Vietnam. Enerzijds een prachtig land, vooral het Noorden, anderzijds zijn het zo een gehaaide mensen, met dollartekens in hun ogen. Vreemd want ik dacht dat dit niet strookte met het communistisch gedachtengoed?
Ze lijken wel meer kapitalistisch dan de echte kapitalisten. Alleszins, ik ben op 1 of andere manier blij dat ik hier kan vertrekken.

gegroet,
uw reporter ter plaatse
vanuit Dien Bien Phu - Vietnam

Steven