Hallo,
Ik zat dus nog steeds in Varanassi. Ik vulde mijn dagen met tabla spelen, langs de Ganges wandelen en 's avonds een pint (of 2) drinken. Na 3 dagen besloot ik om met de tabla-lessen te stoppen. Om het instrument iets of wat onder controle te krijgen heb je al rap 3 weken nodig, en die tijd had ik niet. Bovendien wilde ik ook nog wat andere dingen bezichtigen, en met tabla lessen elke middag, was een daguitstap maken onmogelijk geworden. Maar het was sowieso een leuke kennismaking met het instrument.
Op een dag was ik weer langs de Ganges aan het wandelen. Een plaats waar je je ogen serieus de kost kunt geven. Badende mensen, koeien, marktjes, vrouwen in kleurrijke saries, hindoe tempels en niet te vergeten de 'ghat's' waar de gestorven hindoes verbrand worden. Het is precies een andere planeet. Zo was ik dus weer aan het wandelen langs de rivier, meer noordwaarts dan dat ik ooit al gewandeld was, en in de verte zag ik een opnieuw zo een brandplaats, de oudste van de stad. De omgeving straalde iets speciaals uit. Normaal is het verboden om foto's van deze brandplaatsen te trekken, maar ik was alleen, en nog zo een 100 meter van het spectakel verwijderd. Ik zou er toch niemand mee storen... Maar dat was een verkeerde inschatting... Een Indier had me gezien en kwam op me afgelopen. Het was de opzichter van de brandplaats. Hij vertelde me dat ik in grote problemen zat. Op het trekken van foto's van deze heilige plaats staan strenge straffen; grote geldboetes en zelfs gevangenis. Ik moest even slikken, maar bleef rustig. Ik stelde voor om mijn foto's te wissen en ik hield vol dat ik van niks wist. Ik moest van de man mee naar het politiecommisariaat, maar zo ver wilde ik het niet laten komen. Ik begon al te denken om mijn portefuille boven te halen en me uit deze situatie te kopen. Bovendien vertelde de man dat mijn daad heel slecht was voor mijn karma. De familie die ik gestoord had, zou me vervloeken en geesten van de pas overledenen zouden mij komen ambeteren. Dju, daar had ik ook al niet aan gedacht. Ik moest van de man mee naar een familie tijdens hun brandritueel, om een oplossing voor het probleem te vinden. Zij hadden duidelijk iets anders aan hun hoofd, ze stemden in dat ik een offer bracht aan de armen. Er zijn immers heel wat mensen die geen geld hebben voor het stookhout, dus met mijn geld wordt er hout gekocht voor de brandstapels. Ik volg de man naar een gebouw. Daar zit een oud vrouwtje in de hoek. Ik geef haar 500 roepies (ik had niks kleiner), of bijna 9 euro. Het vrouwtje bekijkt het biljet aandachtig van dicht bij. Ik denk niet dat ze ooit zo een groot bankbriefje gezien heeft. En dan valt hare frank en is ze heel blij. Ze bedankt me uitvoerig. Ik moet me knielen en ze zegent me. Het blijft een vreemde gedachte, ik heb een oud vrouwtje financieel gesteund zodat ze later goed kan branden. Hopelijk fikt mijn hout goed...
 |
| shoppende Indische vrouwen |
 |
| een Sadhu in het oranje |
 |
| ganges taferelen |
 |
| de foto die mij 50 kg hout kostte |
Op een andere dag ben ik Hindoe tempels gaan bezoeken. Die had ik tot nu toe nog niet echt bezocht. Hindoeisme is een interessante godsdienst. Met de leuze: 'alles mag en alles kan'. Je hebt ontelbare goden die je kan vereren. De voornaamste 3 zijn Brahma, Vishnu en Shiva. Hoe je ze vereert kan je ook zelf kiezen. Bidden, offeren, op bedevaart gaan, je kiest maar... Wanneer je bijvoorbeeld wat financieele problemen hebt, dan kan je beginnen met het verheerlijken van de god Lakhsmi, of wanneer je vrouw niet zwanger geraakt, dan is de godin Parvati een goede optie. Zo heb je duizenden goden waar je uit kan kiezen. Of dan heb je nog de Sadhoes. Dit zijn hindoestische asceten, die hun leven wijden aan spirituele bevrijding. Wanneer die mannen in Belgie zouden rondlopen werden ze in een instelling gestoken. Sommigen lopen naakt rond, of hebben hun lichaam met assen ingevreven. Ze hebben dikwijls een lange baard en lange haren en leven in ahrams, waar ze mediteren of de ganse dag cannabis roken.
Een andere dag ben ik naar Sarnath getrokken. Sarnath staat bekend als de eerste plaats waar de Boeddha gepredikt heeft. Een grote ruine van een stupa markeert de plek. Verder heb ik ook een Jainistische tempel bezocht. Het Jainisme is de voorloper van het Boedhisme. Het is 1 van de kleinere wereldreligies met ongeveer 9 miljoen aanhangers. En die mannen zijn pas echt straf. Je hebt zo een 2500 devote volgelingen, de goeroes, en zo'n 5000 nonnen. De goeroes slapen op stro, wassen zich nooit, hebben lange baarden en haren en zijn seksueel niet actief. Ze hebben geen bezittingen en lopen altijd naakt rond. De moslims vinden dat niet zo tof dat ze naakt rondlopen. Daarom hebben ze bodyguards nodig... Ge moet er iets voor over hebben...
 |
| een Sadhoe |
 |
| manueel grasmaaien is blijkbaar een vrouwenjob |
 |
| Sarnath met zijn Boedhistische ruines (stoepa links) en rechts een gele Jainistische tempel |
 |
| de Shiva-tempel in Varanassi |
 |
| kom ik daar toevallig een bediende van mijn guesthouse tegen |
Vanuit Varanassi heb ik de nachttrein richting Kolkatta genomen en van daaruit rechtstreeks naar de luchthaven. Enkele uren later landde ik in Bangkok. Vanuit het raampje van de vlieger kon ik duidelijk zien dat half Thailand blank staat. Niet te overzien, een grote ramp.
In Bangkok viel het allemaal nog behoorlijk mee. En ik sliep op het 2de verdiep, dus dat zat wel snor. Ik ben eens naar de rivier gewandeld. Die stond serieus hoog (of wat had je gedacht) en de zandzakjes lagen al klaar. Tot zover Bangkok, voor mijn laatste 3 weken van mijn reis wou ik rust, goed eten, en paradijslijke eilanden. Dus Steven richting Zuid-Thailand. Eerst nog een tussenstop gemaakt in Phuket, waar ik mijn neef Stijn ontmoette. Phuket is heel toeristisch, behoorlijk prijzig. Maar ik heb me er goed geamuseerd. Goed wat pinten gedronken, en ik heb Krc Genk zich voor heel Thailand zien belachelijk maken tegen Chelsea. We waren naar een grote hal gegaan waar overal kleine bars bij elkaar gegroepeerd zijn. Ook overal palen en paaldanseressen. Maar ik was meer gefocust op de voetbal, die daar op 50 schermen vertoond werd. Na 15 minuten was het al drie nul voor Chelsea. Nu was ik al wat meer geinteresseerd in wat er allemaal rond mij afspeelde. Tjonge jonge.... Maar goed, ik ben in totaal 4 dagen in Phuket gebleven en dan met de boot richting Kho Phi Phi. Kho Phi Phi is bekend van de film 'the beach' met Leonardo Di Caprio. Allemaal heel schoon, maar veel te toeristisch. Overal zatte Engelsen en Australiers die biertorens van 5 liter zitten te drinken. En veel te druk, dus ik naar de andere kant van het eiland. Daar heb je nog van die kleine bungalows op het strand, enkel elekriciteit 's nachts en verlaten droomstranden en oerwoud. Het was daar fijn vertoeven. Boekje lezen, snorkelen, het heet krijgen, gaan zwemmen... en terug van voor af aan. Na 3 dagen Kho Phi Phi had ik het wel gezien en nam ik de boot richting Crabi. Crabi is crap. Ik hield niet van die plaats en dus de volgende dag vertrokken naar Kho Lanta. Opnieuw een eiland maar minder bekend. Kho Lanta bevalt me super. Ik zit hier nu al een week. Het is goedkoper, minder toeristisch, en heel relaxed. Je hebt ook een nationaal park op het eiland en prachtige witte stranden. Het is hier laagseizoen en je wordt hier als god behandeld in de strandbars, want er zijn haast geen klanten. Zo is er een strandbar waar ik elke avond inktvis van op de barbeque krijg. Gratis en voor niks. Elke avond wanneer het donker wordt gaan ze met de kano het water op om de netten van de vissers te plunderen. En iedere avond gratis eten. De beste inktvis die ik ooit gegeten heb. Ik ben ook eens een keertje mee het water opgegaan, maar we hebben maar 1 inktvis kunnen vangen.
 |
| de rivier in Bangkok staat op overlopen |
 |
| Kho Phi Phi |
 |
| Kho Lanta |
 |
| voetballen op het strant |
Over 10 dagen is het zover. Terug naar Belgie. Ik weet niet of ik blij moet zijn of niet...
Ik ga hier nog een week op Kho Lanta blijven en dan naar Bangkok.
Groeten
Steven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten